เอก ศัพท์ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 11 / 13

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 1 อธิบายนามตอนต้น พระมหาบุญสงค์ อตฺตคุตฺโต ป.ธ. ๖ วัดราชาธิวาส เรียบเรียง บรรดาสภาพทั้งมวล ทั้งที่มีวิญญาณและหาวิญญาณมิได้ ซึ่งได้ อุบัติขึ้นมาใน

บทความนี้อธิบายความหมายและการใช้งานของนามและศัพท์ในภาษาบาลี โดยเริ่มต้นจากการให้คำนิยามของสิ่งต่าง ๆ ที่มีอยู่ในโลกว่าเป็นนามหรือชื่อ และการจำแนกประเภทของศัพท์ รวมถึงการแบ่งประเภทของคำพูดในภาษามคธ ซึ่

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ ปุริโส เทสนฺตร์ ตณฺหารชุชุมา พนธ์ สตฺตสนฺตานํ อภิสงฺขาโณ ภวนฺตร์ เสิ อาตายาติ ภูวเนตติ อภิสังขาร ย่อมนำสันดานแห่งสัตว์ ที่ตนผูกไว้ด้วยเชือกคือตัณ

บทความนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับบาลีไวยากรณ์ที่มุ่งเน้นไปที่การอธิบายนามและอัพยยศัพท์ โดยยกตัวอย่างการใช้งานของคำว่า 'ปุริโส' และ 'ปุริสา' เพื่ออธิบายหลักการของเอกวจนะและพหุวจนะ ซึ่งเพื่อให้ผู้ฟังเข้าใจควา

E ประโยค๑ - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ วิภัตตินามกับวิภัตติอาขยาตเหมือนกันโดยชื่อก็จริง แต่มีความ หมายต่างกัน คือวิภัตตินามเมื่อลงที่ท้ายศัพท์เป็นเครื่องหมาย ลิงค์ วจนะ และอายตนิบาต

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับกรรมวิธีการใช้บาลีไวยากรณ์ในนามและอัพยยศัพท์ โดยเฉพาะการใช้วิภัตตินามและวิภัตติอาขยายที่มีความหมายแตกต่างกัน การอธิบายลักษณะของการันต์ในภาษาบาลี รวมถึงการแบ่งประเภทการันต์ตามกา

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 46 อิ ทุติยาวิภัตติ เอา อิ เป็น โอ แต่ไม่ต้องลง ส อาคม ศัพท์มโนคณะ เมื่อต่อเข้าเป็นบทสมาสกับศัพท์อื่นแล้ว ต้อง เอาสระที่สุดของตนเป็น โอ เหมือนคำว

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับการใช้ทุติยาวิภัตติและศัพท์มโนคณะ รวมถึงการแจกวิภัตติในบทสมาส เช่น การใช้สระและรูปแบบการแจกตามการันต์และลิงค์ในศัพท์ โดยยกตัวอย่างเช่น มโนคโณและอนึ่งเกี่ยวกับการแจกตามระบบ อ กา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 158 เธอจึงพยายามเพื่อละปฏิฆะ โดยระลึกถึงพระพุทธโอวาท ทั้งหลาย มีกกจูปมโอวาท (พระโอวาทที่มีความอุปมาด้วย เลื่อย) เป็นต้น บ่อย ๆ เถิด· ก็แลโยคาวจรภิกษุนั้น

ในเนื้อหานี้เกี่ยวกับการสอนของโยคาวจรภิกษุที่ใช้พระโอวาทของพระพุทธเจ้าเป็นแนวทางในการละปฏิฆะ และแสดงออกถึงความสำคัญของการควบคุมอารมณ์ โดยเฉพาะความโกรธ การอ้างอิงถึงคำสอนในฉบับยุโรปและการแก้ไขศัพท์ต่าง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 235 [ความแปลกในอากาสานัญจายตนะ] ส่วนความ (ต่อไป) นี้ เป็นความแปลก (ในอากาสานัญจาย ตนฌาน คือ) เมื่ออรูปาวจรจิตเกิดขึ้นอย่างนั้นแล้ว ภิกษุนั้น (เคย) เพ่งดว

ในส่วนนี้ของวิสุทธิมรรคแปลกล่าวถึงความแปลกในอากาสานัญจายตนะ โดยเนื้อหาอธิบายถึงประสบการณ์ของภิกษุในการเพ่งพินิจอากาศและความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อกสิณถูกนำออกไป ภิกษุได้พยายามเข้าถึงสภาวะที่ไม่มีรูป ซึ

ประชวร - อธิบายบำบัดเวทยากรณ์ สมาคมและดักชิต - หน้าที่ 25 6. พุทธพิพิธ สมาคมนี้ มีบทอื่นเป็นประธาน ไม่มีประธานในบทปลอง ต้องหา บทอื่นมาเป็นประธาน รูปสำเร็จในบทปลองเป็นเพียงคุณนาง นั่น พุทธพิพิธสมาคม

เนื้อหาที่นำเสนอเกี่ยวกับพุทธพิพิธซึ่งอธิบายถึงการกำหนดบทประธานในสมาคม และการใช้ศัพท์ต่างๆในวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับสมาคม เช่น ทุติยาวัณณ์ถึงสัตติมีวัดติ โดยแรงบันดาลใจจากการวิเคราะห์ข้อมูลที่เชื่อ

ประโยค - อธิบายบทไว้อานาจิสและคติชิต - หน้า 56 แบบของพระอมรภิรติ (เกิด) วัดบรมวาส [ อำานาจ ณ ปัจฉิมและปัจฉิมเนื่องด้วย ณ ] ได้พูดไว้แล้วว่า ตัณหา มีปัญญาเป็นหลัก พึงงานเรื่องของ ปัญญาเสียก่อน ปัจจยา

บทนี้อธิบายเกี่ยวกับบทไว้อานาจิสว่าเป็นการพูดถึงการเปลี่ยนแปลงของพยัญชนะและสระในภาษาไทย โดยใช้ตัวอย่างต่างๆ เพื่อให้เข้าใจลักษณะการเปลี่ยนแปลงและการลบสระพร้อมกับการกระทำที่เกี่ยวข้องกับพยัญชนะ รวมถึงก

ประโยค - อธิบายบาลีไวรญาณิ สมาธิและตัณหิติ - หน้า 62 นิค ปัจ สายปุฏุตสุ อปจิต เป็น สายฏุปฏิโก ลบ ณ แล้วที่มะ เพราะเป็นอัตตโมพัญชนะ. ณิ ปัจ อุปฐุสุ อปจุ เป็น โอปะวา วิภาร อู เป็น โอ. เมื่อ ปัจ สมณสุข อ

เนื้อหาเกี่ยวกับการวิเคราะห์คำศัพท์ในภาษาบาลี โดยเน้นไปที่คำว่า ปัจ สายปุฏุตสุ อปจิต และการระบุลักษณะของศัพท์ โดยมีการเปรียบเทียบและอธิบายอย่างชัดเจนถึงวิธีการใช้ศัพท์ในบริบทต่างๆ และความสัมพันธ์กับอั

ประโยค - อธิบายบาลีไว้อย่างสมบูรณ์ - หน้า 69 อรท, ทิต, และ ภวาม คำพึ่ง เป็นคุณนามแจกได้ทั้ง ๓ ลักษณะ พูดคำทิศิต ในคำนี้มีประกัษตัวเดียว คือ อาวุ ปวิจัย ลงนามศัพท์ ๒ อย่าง คือ ปกติ แปลว่า ปกติ คือ ธรร

บทความนี้ให้การอธิบายละเอียดเกี่ยวกับคำบาลีอย่างสมบูรณ์ โดยเน้นคำที่เกี่ยวข้องเช่น 'อรท', 'ทิต', และ 'ภวาม' รวมถึงการวิเคราะห์ความหมายของคำต่างๆ เช่น 'ปกติ' และ 'พฤฺล' ที่แสดงถึงความแตกต่างระหว่างคำใน

ประกอบ - อภิบาลสีไวอากรณ์ สมาคมและดัชิต - หน้า 75 อดีต-ติ เมาวี เป็นต้น. 3 4 5 ในปัจจิ ๘ วันนี้ นิยมลงในศัพท์ต่างกัน คือ วิ ปิจัย นิยม ลงในศัพท์ที่เป็น อาการณ์ในอัตลิิงค์ สี วิ ปิจัย นิยมลงในศัพท์ที

เนื้อหานี้กล่าวถึงการใช้ศัพท์ในภาษาไทย โดยมีการวิเคราะห์การจัดประเภทของซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ประเภทหลัก ได้แก่ อัตลิิงค์, โมคณะบตัว และปัจจัย โดยมีการยกตัวอย่างการใช้ในประโยคและรูปศัพท์ที่เกี่ยวข้อง เช่น

ประโยค -อธิบายลำไยบาวฤทธิ์ สมานและตัชจด - หน้าที่ 83 ทวิวิธี วิภาควิชา ทวิวิชา โดยส่วน ท. 2 ชื่อ ทวิวิชา. โสโจโจ้ ปลทน วิภาคเชน ปกโส โดยความจำแนก โดยบอก ชื่อ ปทโจ. สุดเตยน วิภาคเชน สุดโต โดยความจำแนก

เนื้อหานี้กล่าวถึงลำไยบาวฤทธิ์ในวิธีการต่างๆ โดยมีการอธิบายการจำแนกคำศัพท์ที่เกี่ยวข้อง เช่น ทวิวิชาและปัจจัยต่างๆ ที่ใช้ในวิชา รวมถึงตัวอย่างและความเข้าใจในวิธีการใช้ศัพท์ที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน โดยม

ประโยค - อธิบายลำไอทยาศาสตร์ สมาธิและตัณติช - หน้าที่ 87 อธิบาย ณ ปัจฉิม มีอำนาจ พฤติ คือ ทิฆะ หรือ วิภาร ศัพท์ ที่เป็นรสสละ ไม่มีพัญชนะสังโฆคออยู่เบื้องหลังได้ คงอธิบายมา ข้างต้น ถ้าเป็น อภิวิชาให้เ

ในเนื้อหานี้ได้อธิบายถึงการใช้ศัพท์และปัจจัยในการวิเคราะห์ความหมายของคำในลำไอทยาศาสตร์ โดยเน้นที่การใช้ปัจจัยเช่น กน. และการสร้างศัพท์ใหม่เพื่ออธิบายถึงภาวะและสภาวะต่างๆ ของคำที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยั

ประโยค - อภิปรายบาลไวทยากร สมาคมและตำหนัก - หน้า 89 ปญ. ตสูมา ปการา ตา แต่ประการนั้น. จ. ตสูส ปาการสู ตา แห่งประการนั้น. ส. ตสูมิ ปาการ ตา ในประการนั้น. ถา ปังอัจจงใน ย ศัพท์ ดังนี้ ป. โย ปากไร ยถา อ.

บทอ่านนี้สำรวจการอภิปรายเกี่ยวกับศัพท์ในภาษาไทย โดยมีที่มาที่ไปจากการใช้และการเข้าใจแนวคิดต่างๆ ในการใช้ถูกต้อง โดยเฉพาะคำว่า 'ปการ' และตัวอย่างเช่น 'ประการใด', 'ด้วยประการใด' ที่พบเห็นบ่อย. เนื้อหามุ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ สมานและทัศน - หน้าที่ 90 ที่ลงใน อิม ศัพท์ (นี้) ดังนี้ ป. อยู่ ปกาโร อติฏ อ. ประการนี้. ทุ. อิม ปการี อติฏ ตั้งประการนี้ ด. อิมา ปการน อติฏ ด้วยประการนี้. จ. อสูส ปาการสู

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการอธิบายบาลีไวยากรณ์ในแบบต่างๆ โดยมีการนำเสนอหลักการการใช้และตัวอย่าง เช่น การใช้ประการต่างๆ ในการสื่อสาร รวมถึงการวิเคราะห์โดยละเอียดในโครงสร้างประโยคและความหมายของคำในแบบต่างๆ กา

ประโยค๑ - อธิบายว่ายังสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า ๕ บทเดียวว. บทอุดมสมบูรณ์ แม้จะมีหลายวิกิติ เพราะเข้าสมาคมโดยวิธี ไม่ลงวิกิติ ก็เป็นบทยเดียวเพราะเข้าสมาคมแล้วไม่เอกใช้เป็น หลายบท วิกิติข้างหน้า ถึงไม่ลง ก

บทความนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ของวรรณกรรมที่มีความหลากหลายแม้ประสบปัญหาเกี่ยวกับการเข้าสมาคม โดยเสนอว่าศัพท์บางตัวสามารถใช้อย่างเดียวแม้ว่าวิกิติจะไม่ลงตามที่กำหนด อีกทั้งยังมีการแยกประเภทศัพท์ตามลักษณ

ประโยค - อธิบายลักษณะสัมพันธิ่ล่ำ - หน้าที่ 169 อาณุณฎา ชำกับ อาณฉานโต. [ช ปน บอกสัมพันธิ่ล่าวจ ศัพท์ วาจารมภา ปน ศัพท์ วิสสโฒโชคด ถอ ภวา ตติ์ อาเสฎวา กงสิ... สตฺฑ นิม ธมู- เทสน อาหารฎวา ชาติก สมุทรเส

เนื้อหานี้เกี่ยวข้องกับการอธิบายลักษณะสัมพันธิ่ล่ำ โดยอ้างอิงจากคำสอนของพระสถาคดั ที่ได้ทรงนำเสนอเกี่ยวกับอาหารฑวาและกถฎวา เพื่อชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการรู้จักอรรถและกิตฺญูในบริบททางธรรม เมื่อมีการ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า ที่ 188 กฤตตุภัฟูลี กุลลี พันธ์. [ วีสขา ๗/๖๒ ] 'กฤตอันมัจะผู้ เกิดแล้วพึงทำให้มาก กรณียตุถภูกาสละ เลิศญาติ. ] อารทธีวสุสกฤตบุ ๒/๑๙๔ ] ลิกาขิง ๓ นั้น อันผู้ลากใ

เนื้อหานี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในลักษณะต่าง ๆ โดยมีการอ้างอิงถึงพระพุทธคุณและการใช้คำศัพท์ที่สำคัญ เช่น 'กฤต' และ 'จิต' ซึ่งมีบทบาทสำคัญในความเข้าใจของจิตใจและการกระทำต่าง ๆ ลิงค์ที่เกี่ยว

ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ หน้า ๒๑ อย่างต่อไปนี้ก็คือคำเข้าใจเองอย่างนี้ ในบททั้ง ๒ นี้ สัญญา เป็นบทสำคัญ เพราะเป็นบทมามในบทนี้ เป็นต้น หรือในความน่าร้อนต้น ที่กรมในนรกถก หรือในความ ท่อนหลัง

ในบทที่ ๒ ของหนังสือพูดถึงความสำคัญของสัญญาและความเป็นมาในเหตุสมุทนาโดยใช้คำอธิบายที่ชัดเจนเพื่อให้เข้าใจถึงความเชื่อมโยงและความสัมพันธ์ระหว่างเนื้อหาและคำศัพท์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง เช่น นามศัพท์ และศั

ปฺระโยค - อธิบายภาษสนพันธ เล่ม ๒ - หน้าที่ 143 กตปิยนามาต ๑๓. ยังมีกินอีกเล็กน้อย ในในอรรถกถาพิเศษ คือ :- ตา อนุญาตกตมะ (๑) ตา ศัพท์ ที่วางไว้เบื้องหน้าบทหรือความท่อนหลัง ซักถึงบทเดียวหรือหลายบทข้าง

เนื้อหาในบทนี้อธิบายถึงคำศัพท์และความหมายต่างๆ ในภาษสนพันธ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้คำว่า 'ตา' ในอรรถที่เกี่ยวข้องกับบทต่างๆ พร้อมตัวอย่างที่แสดงความหมายที่แตกต่างกันและวิธีการใช้ในประโยคต่างๆ ซึ่งจะช่ว